Maroń Grzegorz, Responsywność porządku prawnego wobec tożsamości religijnej obywateli jako czynnik sprzyjający jego społecznej legitymizacji
Responsywność porządku prawnego wobec tożsamości religijnej obywateli jako czynnik sprzyjający jego społecznej legitymizacji
1.Wstęp
Pojęcie „tożsamość religijna” jest nieostre i wieloznaczne. Stanowi przedmiot zainteresowania zwłaszcza socjologów, psychologów, teologów czy antropologów. Według jednej z wielu definicji tożsamość religijna to „wieloaspektowy sposób rozumienia oraz kształtowania własnej egzystencji, a także otaczającej rzeczywistości przez pryzmat osobistego doświadczenia wiary i wspólnotowych sposobów jej wyrażania w obrzędach i przekazie, czyli religii, do której się przynależy” . Można ją więc rozpatrywać jako tożsamość osobistą lub społeczną. Dalsze rozważania będą ogniskowały się wokół tego drugiego aspektu tożsamości religijnej, skorelowanego z przynależnością jednostek do wspólnoty religijnej wyrosłej na określonych prawdach wiary i rządzonej określonymi normami. Społeczny wymiar tożsamości nie znosi jej pluralizmu. Demografia wyznaniowa sprawia jednak, że tożsamość religijna Polaków jest w głównej mierze tożsamością chrześcijańską, jakkolwiek i ten typ tożsamości nie pozostaje monolityczny....
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX