Zięba-Załucka Halina, Refleksje nad prawem więźniów do prywatności w kontekście powierzchni mieszkalnej

Prawo do prywatności jest jednym z fundamentów współczesnych konstytucji. Jest ono także silnie umocowane w europejskim systemie ochrony praw człowieka i obywatela. Ma związek zarówno z osobami prywatnymi, jak i publicznymi. Prywatność nie jest dobrem samoistnym, bo nie przewiduje jej art. 23 k.c., ale wynika ona z innego dobra osobistego, jakim jest godność człowieka. W tej kwestii należy się odwołać do art. 30 Konstytucji RP , który wskazuje, że godność człowieka jest przyrodzona, niezbywalna i stanowi źródło wolności i praw przysługujących jednostce; godność ta jest też nienaruszalna, a jej poszanowanie i ochrona jest obowiązkiem władz publicznych. Godność ludzka jest więc podstawą aksjologiczną systemu prawa oraz wzorcem i najwyższą wartością, stanowiącą probierz oceny poszczególnych dóbr przynależnych człowiekowi , a chronionych normą art. 23 k.c.

Prawo do prywatności przez długi czas nie należało do praw gwarantowanych konstytucyjnie. Dopiero w Konstytucji z 1952 r. w art. 80...