Spirydowicz Witold, Rec.: F. Bencheikh, Criminologie, les nouveaux défis et le retour aux origines, Casbah 2016,

Algieria, odmiennie niż wiele krajów postkolonialnych, stosunkowo szybko zdołała przyjąć własne ustawodawstwo karne. Stało się to już w 1966 r., zaledwie 4 lata po uzyskaniu niepodległości. Do tego czasu, poczynając od 1830 r. (tj. od momentu wkroczenia na obszar dzisiejszej Algierii armii i administracji francuskiej), obowiązywały sukcesywnie kodeksy francuskie, przy czym ludność autochtoniczna poddana była regulacji specjalnej, ujętej w tak zwanym code de l'indigénat. Wyróżniał on niektóre kategorie czynów, których mogli dopuścić się jedynie rdzenni mieszkańcy, a także wprowadzał dla sprawców specyficzne rodzaje kar. Zrównanie ustawowe w obszarze prawa karnego dla sprawców – niezależnie od ich pochodzenia – nastąpiło dopiero w 1944 r. Wciąż obowiązujące algierskie kodeksy prawa karnego i procedury karnej, choć inspirowane modelem francuskim, noszą wyraźne znamiona epoki ustrojowej – arabskiej wersji tzw. „ludowej demokracji”. Były one, rzecz jasna, wielokrotnie nowelizowane....