Opitek Paweł, Przeszukanie na odległość jako czynność procesowa (art. 236a k.p.k.)

Streszczenie

Artykuł zaczyna się od wprowadzenia, w którym wskazano na cel opracowania, zastosowaną metodę badań i tezę, którą autor podjął się udowodnić. Omówiono także dotychczasowe stanowisko doktryny na temat zdalnego przeszukania. Rozdział drugi dotyczy kwestii pojęciowych i definicyjnych związanych z takim przeszukaniem. Krytycznej analizie poddano wyrażane poglądy na temat dopuszczalności tej czynności. W następnej części opracowania przeprowadzono poprawną, zdaniem autora, wykładnię treści art. 236a Kodeksu postepowania karnego. Udzielono odpowiedzi na pytanie, które przepisy o „tradycyjnym” przeszukaniu należy stosować wprost, a które odpowiednio zmodyfikować lub całkiem pominąć do czynności realizowanej na odległość. Zmierzono się kolejny raz z poglądami doktryny w analizowanej kwestii szczególnie, że niektóre z nich są błędne. W rozdziale czwartym omówiono różnice między dwoma instytucjami kodeksu postępowania karnego: przeszukaniem na odległość oraz kontrolą i utrwalaniem rozmów. Ocena, czy w konkretnym stanie faktycznym można zastosować art. 219 k.p.k. w zw. z art. 236a k.p.k. zależy m.in. od miejsca, gdzie znajduje się urządzenie z danymi cyfrowymi i temu zagadnieniu dedykowano kolejną część pracy. Ma znaczenie, czy artefakty ulokowano na terenie Polski, czy zagranicą i kto jest administratorem danych. Całość artykułu zamykają wnioski końcowe, w których podsumowano stanowisko autora na temat przeszukania on-line.