Strus-Wołos Monika, Przepis art. 162 k.p.c. okiem praktyka

„I wam, uczonym w Prawie, biada! Bo nakładacie na ludzi ciężary nie do uniesienia, a sami nawet jednym palcem ciężarów tych nie dotykacie” (Łk 11, 46)

Przepis art. 162 kodeksu postępowania cywilnego obowiązuje od wprowadzenia kodeksu w życie w niezmienionym brzmieniu. Przez pierwsze 30 lat był on w zasadzie przepisem martwym. Nie korzystały z niego ani strony, także reprezentowane przez pełnomocników, ani sądy odwoławcze. Renesans omawianego przepisu nastąpił od połowy lat 90. XX w. po kilku istotnych nowelizacjach kodeksu.

Pierwszą z nich było zastąpienie rewizji apelacją w drodze ustawy z 1.03.1996 r. Ustawodawca przyjął przy tym model apelacji pełnej , w związku z czym obecnie sąd odwoławczy bada w granicach apelacji całą sprawę ponownie, nie ograniczając się jedynie – jak w rewizji – do badania zasadności zarzutów podniesionych przez stronę. Oznaczało to oczywiście przydanie sądom drugiej instancji znacznie większej pracy. Nie dziwi zatem, że w następnych latach stopniowo zaczęto...