Malinowski Dariusz M., Proceduralne konsekwencje wezwania strony w trybie art. 155 § 1 ordynacji podatkowej

W ubiegłym miesiącu poruszyłem problematykę dość niefrasobliwego, delikatnie mówiąc, podejścia organów podatkowych do instytucji protokołu badania ksiąg podatkowych, ale także różnorakiego jego znaczenia dla strony w sytuacji, gdy ustalenia dotyczące rzetelności i niewadliwości ksiąg są częścią protokołu kontroli i wtedy, gdy jest on sporządzany odrębnie. Natomiast niniejszy artykuł stanowi rozwinięcie tematyki dowodów w postępowaniu podatkowym.

Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (dalej: o.p.) nie wprowadza hierarchii dowodów. Przeciwnie, art. 180 § 1 o.p. stwierdza wprost, iż jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Przepis ten jest rozwinięciem tzw. zasady prawdy obiektywnej, wyrażonej w art. 122 o.p. Oznacza to, że ordynacja nie tylko nie wprowadza hierarchii dowodów, ale nie zawiera też wyczerpującego i zamkniętego ich katalogu. Moim zdaniem sformułowanie użyte w art. 181o.p.: "Dowodami w...