Topolewski Krzysztof, Problem klauzuli modyfikacyjnej jako podstawy zmiany stosunku umownego o charakterze ciągłym przez wzorzec umowy

Artykuły
Opublikowano: PS 2012/4/76-87
Autor:
Rodzaj: artykuł

Problem klauzuli modyfikacyjnej jako podstawy zmiany stosunku umownego o charakterze ciągłym przez wzorzec umowy

1.

Regulacja prawna umożliwiająca wykorzystanie wzorca umowy do zmiany ciągłego stosunku prawnego jest obecna w polskim ustawodawstwie od czasu wejścia w życie Kodeksu zobowiązań. Kodeks ten wyróżniał regulaminy i wzory umów (umowy typowe), a wspomnianą możliwość odnosił tylko do regulaminu (art. 71 § 2 k.z.). Pierwotnie Kodeks cywilny zawierał przepis o identycznej treści (art. 385 § 2), natomiast od 1 października 1990 r. unormowaniem dotyczącym modyfikacyjnej funkcji wzorca (art. 385 § 3) zostały objęte oprócz regulaminów także ogólne warunki umów oraz wzory umów (nie uległ przy tym zmianie sposób ujęcia przesłanek modyfikacji stosunku prawnego). Obecnie obowiązujący przepis (art. 3841 k.c. ), który powiela dotychczasowy schemat przesłanek zmiany stosunku zobowiązaniowego, odwołuje się do pojęcia „wzorzec umowy” oznaczającego wszelkie postacie wzorców , a w miejsce kategorii stosunku prawnego o charakterze ciągłym operuje pojęciem stosunku umownego o charakterze ciągłym . W teorii...

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX