Kurowski Witold, Prawo właściwe dla przelewu wierzytelności na podstawie art. 12 konwencji rzymskiej z 1980 r.

W polskim prawie prywatnym międzynarodowym nie było dotychczas przepisów wskazujących wprost prawo właściwe dla przelewu wierzytelności. Potrzeby praktyki spowodowały, że kwestia ta stała się przedmiotem rozstrzygnięć przez polskie sądy . Równolegle miarodajnych reguł kolizyjnych poszukiwała doktryna prawa . Sytuacja zmieniła się z wejściem w życie w stosunku do Polski konwencji rzymskiej o prawie właściwym dla zobowiązań umownych z 1980 r. (dalej jako konwencja) . Przepisy art. 12 tego aktu, dotyczące przelewu wierzytelności, nie rozwiewają jednak wszelkich pojawiających się wątpliwości . Najbardziej sporna materia – skuteczność przelewu wobec osób trzecich jako skutek rozporządzenia wierzytelnością – pozostała bowiem, zdaniem wielu przedstawicieli doktryny, poza regulacją konwencji.