Stefanicki Robert, Prawo do obrony na przykładzie wdrażania unijnych reguł ochrony konkurencji w interesie publicznym

I.  Współcześnie w demokratycznych porządkach krajowych prawo jednostki do obrony w każdym postępowaniu sądowym i administracyjnym ma mocne umocowanie w sferze wykonywania zarówno prawa prywatnego, jak i publicznego. Niewątpliwe znaczenie należy przypisać zasadom okreś-lonym w porządku prawnym Unii Europejskiej, w tym ich konkretyzacji w Karcie Praw Podstawowych . Jej postanowienia wiążą organy krajowe w zakresie, w jakim stosują prawo unijne, oraz władze Unii Europejskiej w procesie legislacyjnym i w praktyce wdrażania standardów wspólnych dla państw członkowskich. Brak powołania w akcie normatywnym obowiązku przestrzegania Karty nie oznacza możliwości pominięcia okreś-lonych tam standardów, w tym odnoszących się zwłaszcza do przestrzegania wymogów, jakie stawia administracji publicznej system normatywny. Powinna być ona dobra, a więc rzetelnie wykonywać powierzone jej kompetencje . „Prawo do dobrej administracji”, okreś-lone w art. 41 Karty, stanowi o istnieniu publicznego prawa...