Rulka Marcin, Prawne sposoby zwiększania udziału kobiet w parlamentach

Kobiety przez wieki pozostawały całkowicie wyłączone z życia publicznego, gdyż społeczeństwo przypisywało im rolę matki oraz strażniczki domowego ogniska. Właśnie dlatego w XIX w. i w I połowie XX w. głównym postulatem ruchów emancypacyjnych było przyznanie kobietom praw wyborczych. Argumenty zwolenników tego postulatu po raz pierwszy przeważyły w Nowej Zelandii w 1893 r., jednak tylko w odniesieniu do czynnego prawa wyborczego. Pierwszym państwem, w którym kobiety cieszyły się pełnią praw wyborczych, a więc zarówno prawem do wybierania, jak i prawem do kandydowania, została w 1903 r. Finlandia . W następnych latach kolejne państwa przyznawały kobietom prawa wyborcze (w Polsce stało się to w 1918 r.). Ostatnim był przed kilku laty Kuwejt. Adherenci ówczesnych ruchów kobiecych (np. J.S. Mill) sądzili, że danie kobietom praw wyborczych będzie wystarczające dla zapewnienia im udziału w polityce na równi z mężczyznami. Nie dostrzegali jednak możliwych trudności w wyborze do ciał...