Domagała Przemysław, Masło Krzysztof, Prawne aspekty stosunków polsko-tajwańskich

Streszczenie

Zasadniczo rzecz biorąc w obrocie międzynarodowym jako podmioty terytorialne mogą funkcjonować tylko państwa. W praktyce występują jednak także podmioty, które sprawują kontrolę nad terytorium, ale za państwa nie są uznawane. Jednym z nich jest Tajwan uznawany przez Chińską Republikę Ludową za zbuntowaną prowincję. Od 1971 r., kiedy to ONZ uznała rząd ChRL za jedynego uprawnionego przedstawiciela Chin przy ONZ międzynarodowe uznanie państwowości Tajwanu systematycznie maleje. W szczególności nie jest on uznawany przez Polskę. Nie przeszkadza to Tajwanowi w faktycznym udziale w obrocie międzynarodowym, z tym że w specyficzny sposób. Nie jest reprezentowany przez placówki dyplomatyczne a „biura przedstawicielskie”. Biura te zawierają porozumienia ze swoimi zagranicznymi odpowiednikami. Takie porozumienia nie są umowami międzynarodowymi (w związku z czym z punktu widzenia prawa polskiego wymagają transpozycji do krajowego porządku prawnego). Biura przedstawicielskie Polski i Tajwanu zawarły porozumienia dotyczące pracy wakacyjnej, współpracy w zakresie farmaceutyków i wyrobów medycznych, usług lotniczych, uznawania praw jazdy, unikania podwójnego opodatkowania, nauki i szkolnictwa wyższego, współpracy w sprawach karnych. Nadto funkcjonują polsko-tajwańskie memoranda o współpracy służb celnych, patentowych, finansowych (w zakresie nadzoru nad sektorem Fintech). Brak uznania Tajwanu nie stanowi zatem przeszkody w nadaniu współpracy z tym podmiotem adekwatnych do potrzeb ram prawnych.