Jaworowski Maciej, Zakolski Kacper, Praktyczne konsekwencje stosowania zwolnień niezgodnych z dyrektywą. Czy wyrok w sprawie MDDP zamyka dyskusję?

Zakres czynności zwolnionych od VAT na podstawie polskich przepisów o VAT i na podstawie przepisów dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – dalej dyrektywa 2006/112, nie jest jednolity. W szczególności polskie regulacje o VAT przyznają niekiedy zwolnienie czynnościom, które powinny być obciążone VAT na podstawie regulacji unijnych. Ustanowienie i stosowanie przez państwo członkowskie zwolnień od VAT niemających odzwierciedlenia w przepisach dyrektywy 2006/112 powinno być rozpatrywane jako naruszenie tej dyrektywy. Celem niniejszego artykułu jest analiza wybranych aspektów funkcjonowania w przepisach o VAT zwolnień od VAT niezgodnych z normami unijnymi. W tym zakresie rozważania autorów skupiają się w szczególności na dwóch kwestiach: możliwości dochodzenia odszkodowania od państwa członkowskiego oraz możliwości powoływania się bezpośrednio na przepisy unijne w celu uzyskania prawa do odliczenia. Podstawą dla niniejszych rozważań jest orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej TSUE), w tym orzeczenie z dnia 28 listopada 2013 r. w polskiej sprawie Minister Finansów v. MDDP sp. z o.o. Akademia Biznesu, sp. komandytowa .