Brunner Izabela, Pracuj tak, jak żyjesz

Tak brzmiało motto jednej z konferencji, które dało mi dużo do myślenia. Moim zdaniem ta właśnie dewiza sprawia, że tradycyjne granice pomiędzy pracą a życiem prywatnym zacierają się, praca staje się częścią naszego życia, a życie częścią pracy. Nie ma przerw ani wyłączenia się pod koniec dnia, ponieważ wieczorami wciąż jesteśmy w kontakcie z kolegami z pracy poprzez media społecznościowe. Jeśli nawet nie wchodzimy z nimi w interakcje, to przeglądając Facebooka czy Instagrama, obserwujemy ich statusy. Koledzy z pracy stają się naszymi przyjaciółmi, a nasi przyjaciele zaczynają z nami pracować. Nie jest więc łatwo odróżnić te dwa światy. Nasze życie zawodowe, sukcesy czy frustracje mogą oddziaływać na życie prywatne, i odwrotnie. Dlatego ważne, aby uświadamiać ludziom, jak sprawy prywatne i zawodowe wpływają wzajemnie na nasze zachowania – narodziny dziecka czy śmierć bliskiej osoby, powrót z urlopu macierzyńskiego bądź wychowawczego, zakończenie studiów i pierwsze kroki w karierze...