Szlęzak Andrzej, Polemicznie o maksymalnej wysokości kary umownej jako przesłance ważności jej zastrzeżenia

Dr Marcin Łolik jest autorem publikacji, z których kilka wywołało moją skłonność polemiczną. Tym razem przyczyną jest przypomniane przez Autora stanowisko, wymagające krytyki, a dotyczące ważkiej praktycznie kwestii . Rzecz sprowadza się do interpretacji przepisu art. 483 § 1 k.c. , w części odnoszącej się do wymogu wyrażenia kary umownej w postaci „określonej sumy”. Czasami zwrot ten jest interpretowany jako wymagający zakreślenia górnego limitu kary umownej, co miałoby być przesłanką ważności jej zastrzeżenia. Choć Sąd Najwyższy wymóg taki sformułował w bodaj jednym tylko orzeczeniu , było ono jednak dość szeroko przytaczane w literaturze , co sprawia wrażenie, jakoby pogląd ten był ugruntowany. Moim zdaniem nie jest ani ugruntowany, ani trafny.