Modrzejewska Małgorzata, Pojęcie przekazu handlowego w prawie polskim po implementacji dyrektywy o audiowizualnych usługach medialnych

10.03.2010 r. została wydana dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/13/UE w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących świadczenia audiowizualnych usług medialnych . W preambule do tej dyrektywy zwrócono uwagę, że audiowizualne usługi medialne są usługami o charakterze zarówno kulturalnym, jak i gospodarczym. Ich rosnące znaczenie polega w szczególności na zapewnieniu wolności informacji, różnorodności opinii i pluralizmu mediów (pkt 5 preambuły dyrektywy 2010/13/UE). Są one świadczone za pomocą różnych technologii i muszą gwarantować warunki uczciwej konkurencji. W celu uniknięcia zakłóceń konkurencji, zwiększenia pewności prawnej i uproszczenia tworzenia jednolitej przestrzeni informacyjnej konieczne jest stosowanie do wszystkich audiowizualnych usług medialnych zarówno rozpowszechniania telewizyjnego (tzw. linearnych audiowizualnych usług medialnych), jak i na żądanie (tzw. nielinearnych audiowizualnych usług medialnych) przepisów co najmniej w podstawowym stopniu skoordynowanych (pkt 11 preambuły dyrektywy 2010/13/UE) . Wskazano, że definicja audiowizualnych usług medialnych powinna obejmować tylko takie usługi (niezależnie od tego, czy jest to przekaz telewizyjny, czy na żądanie), które są usługami masowego przekazu, tzn. przeznaczonymi do odbioru przez znaczną część ogółu odbiorców i mającymi na nich wyraźny wpływ. Jej zakres powinien obejmować każdy rodzaj działalności gospodarczej, w tym działalność przedsiębiorców świadczących usługi publiczne. Nie powinien natomiast obejmować działalności zasadniczo niekomercyjnej i niestanowiącej konkurencji dla rozpowszechniania telewizyjnego, takiej jak prywatne witryny internetowe oraz usługi polegające na dostarczaniu lub dystrybucji treści audiowizualnej wytworzonej przez prywatnych użytkowników w celu jej udostępniania lub wymiany w ramach grup zainteresowań (pkt 21 preambuły dyrektywy 2010/13/UE).