Brancus-Cieślak Lavinia, Podstawy nieważności wzorów wspólnotowych w świetle decyzji OHIM

Niniejsze opracowanie zawiera analizę decyzji Wspólnotowego Urzędu ds. Harmonizacji Wewnętrznego Rynku z siedzibą w Alicante (ang. Office for Harmonization in the Internal Market, dalej jako OHIM), wydanych na postawie przepisów rozporządzenia Rady (WE) nr 6/2002 z 12.12.2001 r. w sprawie wspólnotowego wzoru (dalej jako rozp. ) w postępowaniach o nieważność zarejestrowanych wzorów wspólnotowych (ang. Registered Community Design, dalej jako RCD). OHIM rozpoczął rejestrację pierwszych RCD już od 1.04.2003 r., a od 2004 r. zostały wydane pierwsze decyzje w sprawie nieważności wyżej wymienionych wzorów. Od tego czasu została rozpatrzona imponująca liczba wzorów dwu- i trójwymiarowych dotyczących produktów wszelkiego rodzaju (takich jak artykuły spożywcze, odzież, meble, sprzęt gospodarstwa domowego, specjalistyczne urządzenia, a także opakowania czy symbole graficzne). Powyższa praktyka OHIM staje się zatem wartościową wskazówką dla wykładni przepisów wspólnotowych w kwestii (nie) ważności wzorów, co więcej - jej waga i znaczenie są o wiele szersze, ponieważ stanowi ona wytyczną dla orzecznictwa krajowego.