Banasik Katarzyna, Podanie wyroku do publicznej wiadomości

Instytucja podania wyroku do publicznej wiadomości była znana już kodeksowi karnemu z 1932 r. Występowała wówczas jako kara dodatkowa o nazwie „ogłoszenie wyroku w pismach” (art. 44 lit. f). Zgodnie z art. 51 tego kodeksu, sąd mógł „zarządzić ogłoszenie wyroku w pismach na koszt skazanego, jeżeli przestępstwo popełnione zostało drukiem”; sposób ogłoszenia oraz pisma, w których ogłoszenie ma nastąpić, wskazywano w orzeczeniu. W k.k. z 1969 r. nadal traktowano tę sankcję jako karę dodatkową, lecz nadano jej nową nazwę - „podanie wyroku do publicznej wiadomości w szczególny sposób” (art. 38 pkt 7). Przesłanki jej orzekania określał art. 49 („Sąd może zarządzić podanie wyroku do publicznej wiadomości w zakładzie pracy, w czasopiśmie lub w inny stosowny sposób, jeżeli uzna to za celowe, w szczególności ze względu na społeczne oddziaływanie kary lub na interes pokrzywdzonego”).

W obecnej literaturze podkreśla się, że w czasach PRL nadużywano tej instytucji, zwłaszcza w okresach kryzysów...