Nowak Maciej J., Planowanie przestrzenne w Polsce a aktualne kierunki w światowej dyskusji naukowej

Celem artykułu jest wyodrębnienie kluczowych tez międzynarodowej dyskusji o wyzwaniach systemów planowania przestrzennego oraz odniesienie ich do polskiej debaty. W artykule w pierwszej kolejności odwołano się do tez, kluczowych w ocenie autora, międzynarodowych publikacji dotyczących debaty o planowaniu przestrzennym. Odnoszą się one do kierunków porównań systemów planowania przestrzennego oraz możliwości wspólnego zestawiania podobnych zagadnień planistycznych ujętych w regulacjach i praktyce różnych państw. Następnie skoncentrowano się na publikacjach odpowiadających na pytanie, w jaki sposób należy pogodzić planowanie przestrzenne z kluczowymi wyzwaniami dotyczącymi zmian klimatu. Poza ogólnym ujęciem, wyodrębniono osobne płaszczyzny tematyczne odnoszące się do odnawialnych źródeł energii i ochrony środowiska. W każdej ze wspomnianych płaszczyzn tematycznych można wyszczególnić istotne bariery oraz wyzwania stojące przed krajowymi systemami planowania przestrzennego. Powyższe tezy odniesiono do polskiej debaty naukowej o planowaniu przestrzennym.