Nowicka Aurelia, Skubisz Ryszard, Pakiet patentowy (ocena z perspektywy Polski)

Normy prawa patentowego są zawarte w aktach prawa międzynarodowego, unijnego i polskiego. Źródłami prawa o charakterze globalnym, regulującymi także prawo patentowe, są Konwencja o ochronie własności przemysłowej oraz Porozumienie w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej (TRIPS) . W ostatnich latach były również prowadzone prace nad innym aktem prawnym o charakterze globalnym, którego przedmiotem miała być także materia prawa patentowego – Umową handlową dotyczącą zwalczania obrotu towarami podrobionymi (dalej jako ACTA). Została ona ostatecznie odrzucona przez Unię Europejską, pomimo wcześniejszego jej podpisania w Tokio przez przedstawicieli wielu państw, w tym Polski. Odrzucenie zostało spowodowane gwałtownym oporem społeczeństwa w wielu krajach, w tym w sposób znaczący ulicznymi demonstracjami młodzieży. Bardzo ważnym aktem, o charakterze regionalnym, jest Konwencja o udzielaniu patentów europejskich (dalej jako KPE), do której Polska należy od 1.03.2004 r. Natomiast do źródeł prawa unijnego, regulujących wyłącznie zagadnienia prawa patentowego, należą: rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1257/2012 z 17.12.2012 r. wprowadzające wzmocnioną współpracę w dziedzinie tworzenia jednolitego systemu ochrony patentowej oraz rozporządzenie Rady nr 1260/2012 z 17.12.2012 r. wprowadzające wzmocnioną współpracę w dziedzinie tworzenia jednolitego systemu ochrony patentowej w odniesieniu do mających zastosowanie ustaleń dotyczących tłumaczeń . W tej grupie aktów należy wymienić także dyrektywę 2004/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 27.04.2004 r. w sprawie egzekwowania praw własności intelektualnej . Odnosi się ona do wszystkich praw własności intelektualnej, w tym patentów. Podstawą krajowej regulacji w dziedzinie prawa patentowego jest ustawa z 30.06.2000 r. – Prawo własności przemysłowej .