Kmiecik Romuald, Orzekanie kar porządkowych z powodu niestawiennictwa świadka lub bezpodstawnej odmowy zeznań
Orzekanie kar porządkowych z powodu niestawiennictwa świadka lub bezpodstawnej odmowy zeznań
I. Od początku lat 80. ubiegłego stulecia sytuacja prawna ofiary przestępstwa występującej w roli świadka-pokrzywdzonego koncentruje uwagę przedstawicieli wiktymologii już nie tylko ze względu na relację między sprawcą przestępstwa a jego ofiarą (pokrzywdzonym), lecz również z powodu tzw. powtórnej wiktymizacji w związku z toczącym się procesem i sposobem działalności organów procesowych. Traumatyzujący charakter kontaktów z organami wymiaru sprawiedliwości i organami ścigania kreuje „ofiary” (w sensie wiktymologicznym) nie tylko z kręgu świadków-pokrzywdzonych w znaczeniu prawnokarnym, ulegających „wtórnej wiktymizacji”, ale również świadków-osób „postronnych”, a niekiedy nawet świadków-osób najbliższych oskarżonego, zwłaszcza jeśli występują w procesie z przekonaniem o politycznej motywacji oskarżenia.
Ostatnio w prasie codziennej i literaturze prawniczej odnotowano sprawę karną rozpoznawaną od kilku lat przez sąd, w której pokrzywdzonym okazał się znany filozof - B.W. wezwany na...
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX