Szpyrka Michalina, Talaga Robert, Orzecznictwo Sądu Najwyższego i Naczelnego Sądu Administracyjnego

Artykuł 267 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że po uzyskaniu od Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej odpowiedzi na zadane przez sąd i dotyczące wykładni prawa Unii pytanie lub gdy orzecznictwo Trybunału udziela już jasnej odpowiedzi na takie pytanie, izba sądu orzekającego w ostatniej instancji musi sama uczynić wszystko, co niezbędne do tego, aby ta wykładnia prawa Unii została wprowadzona w życie.

Omawiany wyrok Sądu Najwyższego zapadł w sprawie zainicjowanej decyzjami Zakładu Ubezpieczeń Społecznych stwierdzającymi, że A. W. i M. W., zgłoszeni do ubezpieczeń jako pracownicy przez płatnika składek D. sp. z o.o. w G., nie podlegają polskiemu ustawodawstwu. Jednocześnie organ rentowy cofnął powyższym osobom zaświadczenie A1. Sąd I instancji oddalił odwołanie od przedmiotowych decyzji. Również apelacja wniesiona od wyroku sądu I instancji została oddalona. W konsekwencji płatnik składek zaskarżył wyrok sądu II instancji skargą...