Szpyrka Michalina, Talaga Robert, Orzecznictwo Sądu Najwyższego i Naczelnego Sądu Administracyjnego

Orzekając w stanach faktycznych regulowanych zarówno przez prawo krajowe, jak i prawo unijne, dla wydania prawidłowego orzeczenia niezbędne jest uwzględnienie obu porządków prawnych.

Omawiany wyrok Sądu Najwyższego zapadł w sprawie zapoczątkowanej aktem oskarżenia wniesionym przeciwko P.S., w którym oskarżonemu postawiono zarzut popełnienia przestępstwa z art. 180a ustawy z 6.06.1997 r. – Kodeks karny przez kierowanie samochodem osobowym na drodze publicznej wbrew decyzji Starosty T. o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami.

Sąd I instancji uznał oskarżonego winnym zarzucanego mu czynu i wymierzył karę grzywny w wysokości 80 stawek dziennych po 10 zł każda. W wyniku apelacji oskarżonego sąd II instancji zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że uznał oskarżonego za winnego wykroczenia z art. 94 § 1 ustawy z 20.05.1971 r. – Kodeks wykroczeń i na podstawie art. 39 § 1 k.w. odstąpił od wymierzania kary.

W wyniku kasacji Prokuratora Generalnego, wniesionej na niekorzyść oskarżonego,...