Domańska Monika, Hauser Agata, Talaga Robert, Orzecznictwo Sądu Najwyższego i Naczelnego Sądu Administracyjnego

„Przepis art. 11a ust. 1 ustawy z 29.08.1997 r. o usługach turystycznych może być podstawą odpowiedzialności organizatora turystyki za szkodę niemajątkową klienta w postaci tzw. zmarnowanego urlopu” – czyli prawo czerpania pełnej satysfakcji z wykupionej imprezy turystycznej.

Omawiana uchwała została wydana w wyniku wystąpienia sądu okręgowego do SN o rozstrzygnięcie zagadnienia prawnego: „Czy biuro podróży ponosi odpowiedzialność za szkodę niemajątkową wyrażającą się w «zmarnowaniu urlopu» na podstawie art. 11a ust. 1 ustawy z 29.08.1997 r. o usługach turystycznych, bądź na podstawie art. 448 w zw. z art. 24 § 1 kodeksu cywilnego , uzasadniające żądanie naprawienia szkody?”

Udzielając odpowiedzi na zadane pytanie, SN zważył na wstępie, że upowszechnienie turystyki oraz – związane z tym – zawieranie tzw. umów o podróż doprowadziło do powstania nowych problemów prawnych, wiążących się głównie z dochodzeniem roszczeń o odszkodowanie z tytułu niewykonania albo nienależytego wykonania...