Dominik Dagmara, Orzecznictwo polskich sądów administracyjnych po wyrokach Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości

Każda kultura prawna zakłada, że w systemie prawa stanowionego obowiązują nie tyko normy wprost ustanowione w przepisach prawnych, ale i normy wywnioskowane z tych pierwszych w drodze pewnych reguł wnioskowania. Dotyczy to również wspólnotowego porządku prawnego. Jak już było mówione we wcześniejszych publikacjach na łamach PP , wspólnotowy porządek prawny - jak zresztą każdy porządek prawny - musi posiadać skuteczny system ochrony sądowej. Wspólnotowy wymiar sprawiedliwości ma charakter złożony, albowiem podzielono kompetencje między Europejski Trybunał Sprawiedliwości (dalej: ETS) i sądy państw członkowskich. Stworzenie systemu współpracy między ETS i sądami państw członkowskich ma na celu zagwarantowanie jednolitego i spójnego stosowania prawa wspólnotowego oraz jego stały rozwój. Jednakże integracja norm pochodzenia wspólnotowego z prawem państw członkowskich zależy od tożsamości sędziego krajowego . Wynika to z faktu pełnienia przez niego potrójnej roli w stosunku do wspólnotowego wymiaru sprawiedliwości. Po pierwsze, jest on gwarantem zasady bezpośredniego skutku i zasady bezpośredniego stosowania prawa wspólnotowego . Po drugie, sędzia jest strażnikiem zasady pierwszeństwa prawa wspólnotowego wobec prawa krajowego . Po trzecie, jest on partnerem ETS w zakresie procedury pytań prejudycjalnych .