Osajda Konrad, Orzecznictwo ETS dotyczące transseksualizmu

W poprzednim opracowaniu opublikowanym na łamach "Europejskiego Przeglądu Sądowego" przedstawiono, w jaki sposób ewoluowało orzecznictwo Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (dalej jako ETPCz) w ocenie sytuacji prawnej transseksualistów . Niewątpliwie postrzeganie tego zagadnienia właśnie przez pryzmat ochrony praw człowieka jest dominujące i ma zasadniczy wpływ na regulację normatywną w poszczególnych krajach. Nie można jednak nie zwrócić uwagi na to, że również Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich (dalej jako ETS lub Trybunał) zajmował się problemami prawnymi, pozostającymi w związku z transseksualistami i prawem wspólnotowym . Zatem orzecznictwo ETS także musi być brane pod uwagę przy wyznaczeniu ostatecznego stanowiska poszczególnych państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej przy poszukiwaniu odpowiedzi na pytania: czy i jak regulować problematykę transseksualizmu w ich prawie wewnętrznym? Choć bowiem orzecznictwo ETPCz będzie najważniejsze, to trzeba podkreślić, że w przełomowym orzeczeniu ETPCz w sprawie Goodwin odwołano się do wcześniejszego orzecznictwa ETS, które od samego początku zajmowania się zagadnieniem transseksualizmu wykazywało tendencję do dużo silniejszej ochrony prawnej transseksualistów. W dotychczasowej praktyce Trybunału w Luksemburgu można odnotować trzy sprawy, dla rozstrzygnięcia których kwestia transseksualizmu była istotna: P. przeciwko S. (C-13/94), K. B. przeciwko National Health Service Pensions Agency (C-117/01) oraz Sarah Margaret Richards przeciwko Secretary of State for Work and Pensions (C-423/04). Poddanie ich analizie w prezentowanym opracowaniu pozwoli zarysować kierunek orzecznictwa ETS wobec tego problemu.