Radzikowski Krzysztof, Opodatkowanie dochodów z nieujawnionych źródeł a przedmiotowy i temporalny zakres stosowania ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Przedmiotem artykułu jest systemowe umiejscowienie regulacji art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – dalej u.p.d.o.f., w kontekście granic opodatkowania tym podatkiem. Zagadnienie to budzi liczne spory i kontrowersje – zarówno teoretyczne, jak i w praktyce wymiaru zobowiązań podatkowych. Wynikają one z istoty dochodów nieujawnionych jako przysporzeń, którymi podatnik faktycznie dysponuje, lecz brak identyfikacji przez organy podatkowe ich źródła i momentu otrzymania uniemożliwia ocenę tego, czy w ogóle powinny one podlegać opodatkowaniu. Analizowany przepis stwarza na podstawie poniesionych wydatków i zgromadzonego przez podatnika majątku (znamion zewnętrznych) domniemanie, że osiągnął on dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W ten sposób rozszerza się zakres dochodów podlegających opodatkowaniu o sytuacje, których nie można zweryfikować pod kątem wskazanych w ustawie źródeł przychodów.