Maroń Grzegorz, Odwołania biblijne w uzasadnieniach wyroków sądowych. Komparatystyczne studium orzecznictwa polskiego, czeskiego i irlandzkiego

W artykule omówiono problematykę wykorzystywania odwołań do Pisma Świętego w uzasadnieniach wyroków sądowych. Studium orzecznictwa polskiego, czeskiego i irlandzkiego dowodzi, że praktyka posiłkowania się przez sądy biblijnymi odniesieniami nie jest zależna od religijności społeczeństwa danego państwa czy typu kultury prawnej. Przeprowadzone studium ujawnia ponadto szereg funkcji pełnionych przez biblijne odwołania. Nawiązania do kulturowego wymiaru Pisma Świętego w tekście orzeczenia wspierają argumentację typowo prawną, ale jej nie zastępują. Kategorycznie nieuprawnione jest zakładanie, że sama obecność biblijnego odwołania w judykacie świadczy o potraktowaniu Pisma Świętego za normatywną podstawę decyzji stosowania prawa. Odwołania biblijne w uzasadnieniu orzeczenia nie naruszają per se wymogu legalizmu oraz światopoglądowej bezstronności władz publicznych. Pragmatyczna troska o społeczną legitymizację wyroków każe jednak posługiwać się z należytą ostrożnością i powściągliwością argumentum ad Scripturam w ramach sądowej retoryki