Żerański Paweł, Odszkodowawcza odpowiedzialność cywilna dostawcy usług hostingowych za naruszenia praw własności intelektualnej w Internecie w prawie unijnym i polskim na tle prawnoporównawczym

Artykuły
Opublikowano: PPH 2013/3/24-34
Autor:
Rodzaj: artykuł

Odszkodowawcza odpowiedzialność cywilna dostawcy usług hostingowych za naruszenia praw własności intelektualnej w Internecie w prawie unijnym i polskim na tle prawnoporównawczym

Odpowiedzialność cywilna dostawcy usług hostingowych wynikająca z art. 14 ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną , tj. odpowiedzialność cywilna „z tytułu świadczenia usługi drogą elektroniczną”, jest odpowiedzialnością odszkodowawczą za czyn własny dostawcy usługi hostignowej, stanowiący element „świadczenia usługi drogą elektroniczną” (art. 1 pkt 2 u.ś.u.d.e). Odszkodowawcza odpowiedzialność cywilna dostawcy usługi hostingowej wystąpi tylko wówczas, gdy będą spełnione przesłanki z art. 14 ust. 1 u.ś.u.d.e. – z tego punktu widzenia przesłanki te ograniczają odpowiedzialność dostawcy w przypadku braku jego umyślności. Ta odpowiedzialność, w przypadku której przesłanki z art. 14 ust. 1 u.ś.u.d.e. będą miały istotne znaczenie, wynika z własnego naruszenia prawa bezwzględnego przez dostawcę (współsprawstwo przedmiotowe), względnie polega na jego nieumyślnym pomocnictwie. Ma charakter zależny (akcesoryjny) od naruszenia prawa bezwzględnego przez osobę trzecią. Jest skonstruowana podobnie do odpowiedzialności za czyn niedozwolony na zasadzie ryzyka, a jej podstawową przesłanką – ograniczającą odpowiedzialność dostawcy – jest przesłanka „wiedzy” o bezprawnej informacji, tj. dobrej wiary. Podstawy regresu dostawcy usługi hostingowej należy upatrywać w art. 441 kodeksu cywilnego . Zatem odpowiedzialność dostawcy usługi hostingowej stanowi specyficzną, wynikającą z dyrektywy o handlu elektronicznym i z ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną konstrukcję prawną, przełamującą dotychczasowe, klasyczne konstrukcje cywilnoprawne. Polski ustawodawca ograniczył odpowiedzialność cywilną dostawców do wiedzy, która ma wynikać wprost z zasobu, a nie – również z faktów i okoliczności. Jest to sprzeczne z dyrektywą o handlu elektronicznym.

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX