Kubacki Oskar, Odpowiedzialność karna Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej za promulgację niekonstytucyjnej ustawy
Odpowiedzialność karna Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej za promulgację niekonstytucyjnej ustawy
Słowa kluczowe: kontrola konstytucyjności, niedopełnienie obowiązku, prezydent, ustawa, promulgacja
1.Wprowadzenie
Jednym z zadań, jakie ustrojodawca stawia przed Prezydentem Rzeczypospolitej Polskiej, jest czuwanie nad przestrzeganiem Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej . Nabiera ono szczególnego znaczenia w finalnym etapie procesu legislacyjnego. Zgodnie z art. 122 ust. 1 Konstytucji uchwaloną przez Sejm i rozpatrzoną przez Senat ustawę Marszałek Sejmu przekazuje prezydentowi, który może ją podpisać (art. 122 ust. 2 Konstytucji), zawetować lub zwrócić się do Trybunału Konstytucyjnego (dalej – TK) z wnioskiem o prewencyjne zweryfikowanie zgodności ustawy z Konstytucją (art. 122 ust. 3 ustawy zasadniczej). Prerogatywy te, związane z promulgacją ustawy, służą potwierdzeniu, że została ona przyjęta we właściwej procedurze . Prezydent nie pełni zatem wyłącznie funkcji „notariusza” (jak to się niekiedy obiegowo stwierdza). Przyznano mu bowiem doniosłą rolę w finalnym etapie ścieżki legislacyjnej, w...
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX