Piłaszewicz Marcin, Ochrona prawna przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka w sprawach podatkowych

Europejska Konwencja Praw Człowieka i Wolności systematyzuje standardy prawne współczesnej Europy. Walor ochrony prawnej EKPCz polega nie tylko na wyliczeniu – i przypomnieniu – praw i wolności, do których jednostki są uprawnione, ale przede wszystkim na ustanowieniu procedury, która umożliwia wyegzekwowanie zaprzestania naruszania praw. Chociaż brakuje niekiedy w EKPCz praw szczegółowych poddanych ochronie, wynikających z określonej dziedziny prawa, np. prawa podatkowego, to nie znaczy to jednak, że sprawy tego typu są poza zakresem EKPCz: mogą one być z sukcesem dla strony badane przez Europejski Trybunał Praw Człowieka (dalej jako ETPCz), jeżeli w sprawach skierowanych do tego Trybunału zostało podniesione także naruszenie jednego z praw, którego ochrona jest gwarantowana w EKPCz. Przykładowo, w odniesieniu do opodatkowania i skargi do ETPCz, w której strona zarzuca naruszenie art. 1 Protokołu nr 1, ETPCz może zalecać badanie skarg z uwzględnieniem uregulowania sposobu korzystania z własności zgodnie z interesem powszechnym „w celu zabezpieczenia uiszczania podatków”, w rozumieniu reguły z ak. 2 art. 1 Protokołu nr 1 . Umiejętne wykorzystanie instytucji przewidzianych w EKPCz może zapewnić podatnikowi ochronę prawną równoległą z tą, która jest gwarantowana przez Unię Europejską. Przykładowo, przedmiotem wykładni Trybunału Sprawiedliwości w Luksemburgu (dalej jako TS) są coraz częściej ogólne normy z art. 43, art. 48, art. 56 i art. 58 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (dalej jako TWE, obecnie art. 49, art. 54, art. 63, art. 65 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, dalej jako TFUE), przepisy dyrektywy 90/435/EWG z 23.07.1990 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych państw członkowskich czy dyrektywy 69/335/EWG Rady z 17.07.1969 r. dotyczącej podatków pośrednich od gromadzenia kapitału .