Maliszewska-Nienartowicz Justyna, Ochrona kobiet w związku z ciążą i macierzyństwem w świetle wybranych orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości

W swojej pierwotnej wersji art. 119 Traktatu o Europejskiej Wspólnocie Gospodarczej (dalej jako TEWG) odnosił się jedynie do zasady równej płacy za tą samą pracę. Jednak pod wpływem aktywności instytucji wspólnotowych, zwłaszcza zaś Trybunału Sprawiedliwości (dalej jako TS), regulacja ta została rozbudowana. Przede wszystkim przewidziano możliwość przyjmowania „środków zmierzających do zapewnienia stosowania zasady równości szans i równości traktowania mężczyzn i kobiet w dziedzinie zatrudnienia i pracy, w tym zasadę równości wynagrodzeń za taką samą pracę lub pracę równej wartości” (art. 141 ust. 3 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską , dalej jako TWE, obecnie art. 157 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej , dalej jako TFUE). Oczywiście, nie oznacza to, że już wcześniej nie były przyjmowane akty prawa wtórnego odnoszące się do tych zagadnień. Instytucje wspólnotowe wykorzystywały w tym zakresie ogólne regulacje traktatowe, np. art. 235 TEWG (obecnie art. 352 TFUE). W rezultacie w latach 70. i 80. XX w. wydano wiele dyrektyw regulujących zasadę równego traktowania mężczyzn i kobiet .