Drobny Wojciech, Ochrona "celu kontroli, dochodzenia czy audytu" jako przesłanka ograniczenia publicznego dostępu do dokumentów instytucji Unii Europejskiej w świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości

Jawność życia publicznego jako uznany, ważny atrybut demokratycznego państwa prawa, znajduje wyraz w międzynarodowych i krajowych aktach prawnych , m.in. w formie gwarancji jawności informacji odnoszących się do sfery publicznej . W ujęciu normatywnym gwarancje te uzyskują formę prawa dostępu do informacji (przysługującego każdemu) oraz obowiązku udostępnienia informacji (nałożonego na ich posiadacza). Zrozumiały jest jednak pogląd, że zasada jawności nie ma charakteru absolutnego i podlega pewnym uzasadnionym ograniczeniom . Wskutek ograniczenia dostępności informacji, zdolność ich uzyskania zostaje zastrzeżona wyłącznie dla podmiotów uprawnionych . Wprowadzenie wyjątków w generalnej gwarancji jawności musi się opierać na solidnym, aksjologicznym uzasadnieniu, tj. ich wdrożenie powinno mieć na celu ochronę określonych prawem dóbr i wartości. W ten sposób następuje kolizja chronionych pryncypiów, tj. zasady jawności z innymi istotnymi wartościami, np. zasadą prywatności w kontekście ochrony danych osobowych . Słusznie zatem zauważono w doktrynie, że „ograniczenia dostępności informacji stanowią wyjątki od zasady, a co za tym idzie powinny być sformułowane precyzyjnie i nie powinny być interpretowane rozszerzająco” .