Rejmaniak Rafał, Obowiązek zawiadomienia o utracie broni palnej

Streszczenie

Opracowanie poświęcone zostało analizie wpływu obowiązku informowania o utracie broni palnej na postępowanie w sprawach o przestępstwo z art. 263 § 4 k.k. w świetle zasady nemo se ipsum accusare tenetur. Autor przedstawił rozumienie tej zasady przyjęte w aktach prawa międzynarodowego i krajowego, jak również w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka i Trybunału Konstytucyjnego. Następnie zaś analizie w tej perspektywie poddano obowiązek posiadacza broni palnej informowania odpowiedniego organu o jej utracie. Dostrzegając brak możliwości uniknięcia ewentualnej odpowiedzialności karnej przez osobę, która broń utraciła oraz istnienie szeroko rozumianej sankcji karnej za naruszenie obowiązku informacyjnego, autor opracowania stoi na stanowisku, że obecne regulacje prawne stanowią systemowe naruszenie zasady nemo se ipsum accusare tenetur. Autor poddaje analizie również możliwości usunięcia swoistej „pułapki prawnej” zastawionej na posiadacza broni palnej, który ją nieumyślnie utracił, opowiadając się ostatecznie za pełną dekryminalizacją nieumyślnej utraty broni palnej lub amunicji, przy poprzestaniu jedynie na administracyjnych konsekwencjach takiego zachowania.