Bieńkowska Ewa, Obowiązek naprawienia szkody lub zadośćuczynienia w prawie karnym (kontrowersje i wątpliwości)

Artykuły
Opublikowano: PiP 2012/8/48-60
Autor:
Rodzaj: artykuł

Obowiązek naprawienia szkody lub zadośćuczynienia w prawie karnym (kontrowersje i wątpliwości)

1.Uwagi wstępne.

Jednym z głównych założeń reformy prawa karnego, której efektem stała się kodyfikacja z 1997 r., było dążenie do zapewnienia lepszej ochrony interesów pokrzywdzonych w postępowaniu karnym. Znalazło to odzwierciedlenie w ogólnym wskazaniu zawartym w art. 2 § 1 pkt 3 k.p.k., jak również w konkretnych unormowaniach umożliwiających pokrzywdzonym skuteczniejsze dochodzenie ich praw .

Istotnym przejawem tej tendencji było wprowadzenie do k.k. nowego i zarazem szczególnego środka karnego w postaci obowiązku naprawienia szkody (art. 39 pkt 5). Jest to środek nowy, ponieważ wcześniej obowiązek taki występował jedynie jako warunek towarzyszący sankcjom orzekanym na próbę oraz karze ograniczenia wolności; jest natomiast szczególny dlatego, że – jako jedyny spośród środków karnych – mógł być orzekany wyłącznie na wniosek, choć obligatoryjnie, a ponadto tylko na rzecz pokrzywdzonych wymienionymi przez ustawodawcę przestępstwami (art. 46 § 1k.k.). Obowiązek naprawienia szkody funkcjonuje zatem od...

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX