Barszcz Tomasz, O pięknie w pracy prawnika

Wydaje się, że w pracy zawodowej prawnika piękno jest brane pod uwagę. Trudno bowiem spotkać radcę prawnego, który nie troszczyłby się o wygląd sporządzanego pisma procesowego; nie wybierałby rodzaju czcionki i jej wielkości, nie pozycjonowałby tytułu dokumentu, nie wyodrębniałby w tekście akapitów, nie używałby podkreśleń, pogrubień lub kursywy lub też nie ustawiałby marginesów i odstępów między wierszami. Nie ma chyba adwokata, który przygotowując i wygłaszając mowę obrończą nie dbałby o układ wypowiedzi, o ich językową poprawność, o odpowiednią intonację wygłaszanych słów. Podobne zabiegi można zaobserwować u sędziego, gdy konstruuje orzeczenie lub prowadzi rozprawę, u prokuratora w toku formułowania aktu oskarżenia lub przesłuchiwania osób oraz u notariusza sporządzającego umowę lub pouczającego strony czynności o ich prawach i obowiązkach. Artykuł niniejszy dotyczy właśnie wpływu piękna na prawniczą aktywność zawodową; tę zależność spróbuję opisać i wyjaśnić. W poniższych...