Stasikowski Rafał, O istocie funkcji planistycznej administracji publicznej

Planowanie jest świadomym wyobrażaniem koncepcji przyszłych zachowań i jako takie towarzyszyło ludzkiej działalności od samego początku . Było ono obecne najprawdopodobniej w działaniach różnorakich wspólnot, w tym państwa i działającej w jego imieniu administracji. Udokumentowanych początków zamierzonego planowania można się doszukiwać już w starożytności . Zjawisko planowania rozwijało się z różnym natężeniem w kolejnych okresach rozwoju cywilizacji ludzkiej. Zwykle miało ono charakter doraźny, nadzwyczajny (ekstraordynaryjny) i niezorganizowany w prawnie określony system (tj. niezinstytucjonalizowany). Jedną z przyczyn tego stanu było niezrozumienie potrzeby ciągłości planowania jako warunku pełnej i skutecznej realizacji określonych celów.

Od tych pierwocin do regularnej funkcji administracji publicznej była bardzo daleka droga . Do ukształtowania się planowania jako stałej funkcji administracji publicznej konieczne było spełnienie pewnych warunków. Przede wszystkim musiało dojść...