Paśnik Jerzy, O celowości nowego spojrzenia na istotę sankcji

Przegląd bogatego dorobku piśmiennictwa nauk prawnych, odnoszącego się do problematyki sankcji, wskazuje na jednoczesne występowanie kilku tendencji, które, jak się wydaje, nie tworzą nie tylko kompleksowego ujęcia, ale nawet nie są między sobą spójne, co siłą rzeczy rzutuje na ocenę jakości czynionej refleksji naukowej.

Nie wdając się w tym miejscu w jakiekolwiek szersze rozważania, nie sposób jednak nie zauważyć trwania od kilku dziesięcioleci pewnego rodzaju impasu w odniesieniu do istoty i charakteru sankcji, bowiem już od końca lat 50. XX wieku daje się zauważyć daleko idące zróżnicowanie poglądów w tych właśnie kwestiach.

Co prawda w ówczesnej literaturze nauki prawa dominował klasyczny pogląd o trójelementowej budowie normy prawnej, w której hipoteza wyznaczała adresata, dyspozycja była opisem określonego zachowania, sankcja zaś przejawem negatywnej reakcji państwa na niezgodne z treścią zachowania adresata .

Jednocześnie równolegle do tego nurtu funkcjonowała i z biegiem czasu...