Buczma Sławomir, Kierzynka Rafał, Nowelizacja prawa karnego z zakresu współpracy sądowej w UE - uwagi na temat recydywy europejskiej i ENA

Sejm uchwalił 20.01.2011 r. ustawę o zmianie ustawy – Kodeks karny, ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz ustawy – Kodeks karny skarbowy . Nowelizacja wprowadza instytucję, którą przyjęło się obrazowo nazywać recydywą europejską, poprzez wdrożenie do prawa polskiego postanowień decyzji ramowej Rady 2008/675/WSiSW z 24.07.2008 r. w sprawie uwzględniania w nowym postępowaniu karnym wyroków skazujących, zapadłych w państwach członkowskich Unii Europejskiej (dalej jako decyzja ramowa w sprawie recydywy europejskiej) . Ponadto, ustawa wprowadza stosunkowo niewielką, ale bardzo istotną zmianę przepisów kodeksu postępowania karnego , implementujących decyzję ramową Rady 2002/584/WSiSW z 13.06.2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między państwami członkowskimi (dalej jako decyzja ramowa w sprawie ENA) . Choć połączenie tych dwóch zagadnień w jednym akcie prawnym było zapewne dziełem przypadku, w niniejszym tekście zdecydowaliśmy się na ich łączne omówienie. Porównanie najnowszej implementacji ze zmianą sposobu wdrożenia klasycznej już obecnie decyzji ramowej w sprawie europejskiego nakazu aresztowania (dalej jako ENA) pozwala bowiem na zaobserwowanie zarówno ewolucji europejskiego prawa karnego, jak i zmiany filozofii transpozycji tegoż prawa do systemu polskiego.