Stec Piotr, Nowe ścieżki kariery akademickiej – habilitacja 2.0

1. Uwagi wstępne . Awans zawodowy jest podstawą funkcjonowania uczelni i instytutów badawczych. Nie ma chyba kraju, w którym wspólnota akademicka jest czystą demokracją, bez systemu rang i stanowisk akademickich i administracyjnych. Problemem jest zatem nie odpowiedź na pytanie, czy potrzebujemy systemu awansów naukowych, tylko jak powinien być on zbudowany, aby umożliwić awansowanie najlepszych. Ustawa z 20.07.2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej: p.s.w.n. lub ustawa 2.0) wprowadziła pewne nowości w tym zakresie. Nie są to jednak zmiany rewolucyjne, a raczej lekki tuning tego, co już znamy. Zamiast nowego otwarcia mamy raczej „zombifikację” systemu awansów, a zombies, jak wiemy, rzadko sprawdzają się w świecie akademickim. Dlatego też w niniejszym tekście postaram się pokazać alternatywę dla obecnego systemu. Zgodnie z nowomową ustawy 2.0 powinienem pewnie dać jej odpowiednio biurokratyczną nazwę. Zatem przedmiotem dalszych rozważań będzie „habilitacja 2.0”.