Wiewiórowski Wojciech Rafał, Nowe ramy ochrony danych osobowych w Unii Europejskiej jako wyzwanie dla polskiego sądownictwa

Uchwalenie w 1997 r. ustawy o ochronie danych osobowych oraz zamieszczenie w art. 51 Konstytucji RP podstawowych rozwiązań dotyczących granic przetwarzania informacji o osobie przez podmioty publiczne i prywatne stanowiło milowy krok w dostosowaniu polskiego systemu prawnego do standardów prawnych obowiązujących w Europie. Podstawą dla tych standardów są Konwencja nr 108 Rady Europy z 1981 r. o ochronie osób w związku z automatycznym przetwarzaniem danych osobowych (dalej jako Konwencja 108) , ratyfikowana przez Polskę 24.04.2002 r., oraz dyrektywa 95/46/WE Parlamentu i Rady z 24.10.1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (dalej jako dyrektywa 95/46/WE) . Ostateczny kształt polskie prawo ochrony danych osobowych uzyskało z chwilą przystąpienia Polski do Unii Europejskiej, kiedy to dokonano pewnych nowelizacji podyktowanych doświadczeniem pierwszych pięciu lat stosowania ustawy oraz zastrzeżeniami ze strony...