Ostrowski Jarosław, Nowe autorskie koszty uzyskania przychodu

Kwestia kosztów uzyskania przychodów przysługujących twórcom była przedmiotem licznych wyroków i głosów doktryny – a począwszy od nowelizacji, która weszła w życie z dniem 1.01.2013 r. , również obiektem krytyki wielu środowisk związanych z szeroko rozumianą działalnością intelektualną, których uprawnienie do korzystania z 50% kosztów od tego dnia zostało ograniczone do połowy kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej. Nowelizacja ustawy z 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – dalej u.p.d.o.f. – z 27.10.2017 r. z jednej strony wyszła naprzeciw oczekiwaniom wielu grup zawodowych, podwyższając limit do kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, z drugiej jednak strony ugodziła w interesy tych twórców, którzy po noweli całkowicie utracili możliwość korzystania z dobrodziejstwa 50% zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodu. O wadliwości tych rozwiązań świadczy konieczność kolejnej noweli, którą Sejm uchwalił 10.05.2018 r. Celem poniższych rozważań jest zbadanie poprawności rozwiązań prawnych w zakresie opodatkowania twórców.