Mikołajczyk Barbara, Nowa forma ochrony udzielanej cudzoziemcom

Od początku lat 90. ubiegłego wieku polskie prawo dotyczące cudzoziemców stale ewoluuje. Oczywistą oznaką przemian, jakie nastąpiły po 1989 r., i jednocześnie punktem zwrotnym w podejściu Polski do poszukujących ochrony cudzoziemców było jej przystąpienie do Konwencji genewskiej dotyczącej statusu uchodźców z 1951 r. (dalej: k.g.). Przyjęcie zobowiązań wynikających z Konwencji pociągnęło za sobą potrzebę opracowania zupełnie nowych przepisów pozwalających na skuteczne rozpatrywanie wniosków o nadanie statusu uchodźcy. Zasadniczych zmian w tej dziedzinie dokonano w 1997 r. dzięki umieszczeniu w Konstytucji RP przepisu art. 56, a następnie przyjęciu nowej ustawy o cudzoziemcach . Jednakże za swego rodzaju rewolucję w tej dziedzinie należy uznać oddzielenie spraw wjazdu i pobytu cudzoziemców od kwestii udzielania im ochrony. Wyrazem takiego podejścia było uchwalenie w dniu 13 VI 2003 dwóch odrębnych ustaw. Pierwsza to ustawa o cudzoziemcach , natomiast drugą jest ustawao udzielaniu...