Rokita Krzysztof, Niezależność Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego (w świetle prawa unijnego)

* Publikacja powstała w ramach projektu badawczego finansowanego przez Narodowe Centrum Nauki na podstawie decyzji nr DEC-2013/08/A/HS5/00642.

1. Wprowadzenie. Realizowanie celów regulacji sektorowej w Unii Europejskiej zostało powierzone krajowym organom regulacyjnym. Zgodnie z art. 30 nieobowiązującej już dyrektywy 2001/14/WE , w sektorze kolejowym organem takim mógł być każdy organ, o ile pozostawał „niezależny w swojej organizacji, decyzjach finansowych, strukturach prawnych i podejmowaniu decyzji od któregokolwiek zarządcy infrastruktury, organu pobierającego opłaty, organu alokującego lub wnioskodawcy”. Organ regulacyjny musiał być ponadto funkcjonalnie niezależny od organów uczestniczących w udzielaniu zamówień publicznych na usługi. Wspomniane przepisy nie nakładały zbyt daleko idących wymagań w zakresie niezależności politycznej regulatora, a nawet wyraźnie dopuszczały powierzenie tej funkcji ministrowi.

Nowa dyrektywa 2012/34/UE (dyrektywa kolejowa) nie tylko poszerza zakres...