Kucharski Krzysztof, Niedozwolone postanowienia umowne w umowach deweloperskich w praktyce polskiej
Niedozwolone postanowienia umowne w umowach deweloperskich w praktyce polskiej
Umowa deweloperska reguluje stosunki prawne pomiędzy deweloperem a nabywcą lokalu mieszkalnego (lub domu jednorodzinnego). Umowa ma zwykle jednostronny charakter gospodarczy (deweloper jest przedsiębiorcą, a nabywca ma status konsumenta). Umowa, której stroną jest konsument, wymaga ukształtowania jej postanowień w sposób zapewniający ochronę przed naruszeniem równowagi kontraktowej. Dysproporcje na niekorzyść konsumenta, w zakresie praw i obowiązków wynikających z umowy deweloperskiej mogą stanowić niedozwolone postanowienia umowne. Artykuł stanowi przegląd najczęściej spotykanych w praktyce klauzul umownych, które uznane zostały za niedozwolone. Wskazanie treści niedozwolonych postanowień umownych i ich negatywnych skutków dla obrotu konsumenckiego sprzyja ich eliminacji z obrotu prawno-gospodarczego. Prezentacja niedozwolonych postanowień umownych obejmuje zasadnicze elementy stosunku umownego, takie jak: przedmiot umowy, cena, zakres odpowiedzialności stron. Analiza przeprowadzona została na podstawie dorobku orzecznictwa Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumenta (dalej jako SOKiK), a także orzecznictwa innych sądów powszechnych .
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX