Kastory Ewa, Negocjacje kryzysowe

Którą z kompetencji można zaliczyć do najbardziej deficytowej w świecie dorosłych, a co za tym idzie w środowisku biznesowym? Czego możemy się nauczyć od negocjatorów policyjnych? Co jest sprzymierzeńcem negocjatora w trudnych sytuacjach?

Do 1992 r. policja w naszym kraju miała do dyspozycji dwa rodzaje działania w sytuacji kryzysowej: szturm z rozpoznaniem lub szturm bez rozpoznania. Do rozwiązywania takich sytuacji wykorzystywano taktyczne grupy antyterrorystyczne, doskonale przygotowane do szybkiego spacyfikowania sprawców. W polskiej policji pierwsza etatowa sekcja negocjatorów policyjnych powstała 1 września 1992 r. w ówczesnej jednostce antyterrorystycznej Komendy Stołecznej Policji, z inicjatywy prof. dr. hab. Kuby Jałoszyńskiego, wieloletniego dowódcy jednostki.

W połowie lat 90. XX w. pierwsza grupa policjantów przeszła szkolenia z negocjacji policyjnych w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Oznaczało to rewolucyjną zmianę w metodach pracy policji – od 1996 r. ponad 80 proc. spraw...