Borecki Paweł, Naczelny Sąd Administracyjny wobec problemu wystąpień z Kościoła katolickiego. Refleksje na kanwie postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 maja 2017 r. (sygn. akt I OPS 6/17)

Artykuły
Opublikowano: ZNSA 2020/3/9-26
Autor:
Rodzaj: artykuł

Naczelny Sąd Administracyjny wobec problemu wystąpień z Kościoła katolickiego. Refleksje na kanwie postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 maja 2017 r. (sygn. akt I OPS 6/17)

Streszczenie: Pod rządami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych rozwinęło się zmienne w swym kierunku orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie wystąpienia z Kościoła katolickiego. Sąd odwoływał się w nim do szczegółowych norm prawa kanonicznego, które nie gwarantują w pełni poszanowania autonomii woli jednostki, która chciałaby wystąpić z Kościoła. Ostatecznie linia orzecznictwa uległa ujednoliceniu i okazała się nad wyraz korzystna dla Kościoła katolickiego. Nastąpiło to jednak ze szkodą dla sfery wolności i praw odstępców. W wyrokach z 9 lutego 2016 r. (I OSK 1509/15, I OSK 3179/15, I OSK 579/15, I OSK 1466/15, I OSK 2585/15, I OSK 2691/15) oraz w wyroku z 19 lutego 2016 r. (I OSK 3111/14) NSA stanął na stanowisku, że Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych nie jest w ogóle organem kompetentnym do dokonywania oceny skuteczności wystąpienia z Kościoła, a sprawy tego rodzaju nie mieszczą się w zakresie ustawowych zadań. W toku postępowania kontrolnego, by GIODO mógł korzystać z kompetencji przewidzianych w art. 12 pkt 2 ustawy o ochronie danych osobowych, konieczne jest przedłożenie aktu chrztu wnioskodawcy z właściwą adnotacją. W przypadku braku takiego dokumentu GIODO powinien umorzyć postępowanie. Powyższe tezy zostały potwierdzone w postanowieniu NSA z 21 maja 2018 r. (I OPS 6/17).

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX