Wieteska-Rosiak Beata, Miary rezyliencji miejskiej i ich praktyczne zastosowanie

Celem artykułu jest przedstawienie i opis prezentowanych w literaturze możliwości pomiaru odporności. Na potrzeby pracy wyodrębniono miary holistyczne, przedmiotowe i szczegółowe. Analiza literatury wskazuje, że można mierzyć poziom odporności miasta, regionu, państwa, społeczeństwa, gospodarki, środowiska, przedsiębiorstw, gospodarstw domowych, także dla poszczególnych zakłóceń. Z badań wynika, że miary różnią się między sobą celem i przedmiotem badania, liczbą i rodzajem zaproponowanych zmiennych. Z analizy wynika, że rezyliencja ma złożony charakter. Opisane w pracy miary są spójne ze sobą i proponują podobne zestawy zmiennych, które opisują rezyliencje. Możliwości pomiaru odporności polskich miast są w dużym stopniu zależne od dostępności danych statystycznych. W artykule zaproponowano wskaźniki, przy pomocy których możliwy jest pomiar rezyliencji. Odnoszą się łącznie do wymiaru społecznego, gospodarczego, środowiskowego i instytucjonalnego (podejście holistyczne). W pracy zaprezentowane zostały wyniki badania ujęte w postaci rankingu rezyliencji polskich miast na prawach powiatu. Dodatkowo utworzony został rankingu rezyliencji polskich regionów. W tym celu wykorzystano metodę Hellwiga.