Konca Paulina, Materiały legislacyjne w świetle prawa, praktyki orzeczniczej i poglądów doktryny z perspektywy polskiej i hiszpańskiej

Jak słusznie wskazuje się w doktrynie, działalność interpretatora tekstu prawnego polega na poszukiwaniu dowodów służących ustaleniu intencji prawodawcy . Nie ulega wątpliwości, że najmocniejszym dowodem intencji ustawodawcy jest sam tekst prawny . Sytuacja komplikuje się jednak, gdy w owym tekście pojawiają się zwroty niejasne, nieostre lub wieloznaczne czy też, gdy jego wykładnia literalna prowadzi do niedopuszczalnych rezultatów. Czerpiąc z terminologii karnoprocesowej możemy powiedzieć, że w sytuacji skomplikowanej dowód w postaci tekstu ma charakter jedynie poszlakowy, a więc zbyt słaby, by oprzeć się wyłącznie na nim. Jest śladem niewystarczającym, który nie może być prawidłowo odczytywany w oderwaniu od innych śladów. Jak takich innych śladów szukać? Twardy tekstualista stwierdzi zapewne, że poszukiwanie innych śladów należy uznać za zbrodnię na interpretacji. Będzie piętnował postawę intencjonalisty, który zamiast w pełni zrozumieć sam tekst wychodzi poza niego, najczęściej...