Szumański Andrzej, Magna Carta międzynarodowego arbitrażu handlowego w świetle art. 17 Regulaminu Arbitrażowego UNCITRAL z 2010 r.

Opracowanie dotyczy zasad postępowania arbitrażowego prowadzonego według Regulaminu Arbitrażowego UNCITRAL w wersji z 2010 r. , czy szerzej – zasad międzynarodowego arbitrażu handlowego, które z racji ich doniosłości są określane w doktrynie jako Magna Carta. Zasady te zostały wyrażone w treści postanowień art. 17 ust. 1–4 Regulaminu z 2010 r. Niektóre z nich mają charakter normatywny, gdyż – wzorem art. 18–19 ustawy modelowej – wyraża je krajowe prawo arbitrażowe (np. art. 1183, art. 1184 § 2 kodeksu postępowania cywilnego ). Są to zasady: a) prowadzenia postępowania arbitrażowego przez zespół orzekający w sposób, jaki uzna za właściwy, b) równego traktowania stron, c) rozsądnej możliwości przedstawienia przez stronę swojej sprawy. Pozostałe natomiast cztery zasady, tj.: d) prowadzenia postępowania arbitrażowego bez zbędnej zwłoki, e) zapewnienia sprawnego i sprawiedliwego rozstrzygnięcia sporu stron, f) obowiązku ustalenia przez zespół orzekający wstępnego harmonogramu postępowania arbitrażowego, g) prawa zespołu orzekającego do przedłużania lub skracania terminów regulaminowych bądź przewidzianych przez strony – mają charakter techniczno-prawny. Ponadto, są to zasady „nowe” w stosunku do treści poprzedniego art. 15 Regulaminu z 1976 r. Opracowanie analizuje treść i funkcje wszystkich tych zasad oraz ich wzajemne relacje, czyniąc to na tle regulacji z ustawy modelowej oraz polskiego prawa arbitrażowego (kodeksu postępowania cywilnego).