Grzegorczyk Paweł, Legitymacja procesowa - pojęcie, funkcje i reżim procesowy

Pojęcie „legitymacji” jest od dawna obecne w polskiej procesualistyce cywilnej. Począwszy od pierwszych wypowiedzi, było ono związane z nauką o stronach postępowania. U progu XX wieku pisano, że od zdolności procesowej, rozumianej jako zdolność do działania w procesie in abstracto, należy odróżnić legitymację, czyli zdolność do rozporządzania in concreto przedmiotem procesu, wynikającą z konkretnego istniejącego stosunku prawnego, łączącego strony prowadzące spór. Zdolność procesową uznawano za kategorię procesową, legitymację zaś – okreś-laną jako legitimatio ad causam – za materialnoprawną . Do pojęcia legitimatio ad causam, postrzeganego jako związek stron z przedmiotem sporu, nawiązano w XX-leciu międzywojennym . Już wtedy pojawiło się także etymologicznie bliskie temu okreś-leniu i zaczerpnięte z terminologii niemieckiej pojęcie „legitymacji rzeczowej” (Sachlegitimation). Łączono je z uprawnieniem do...